سرویس جهان مشرق - احمد اسماعیل یاسین در ژوئن ۱۹۳۶ در روستایی در جنوب نوار غزه به دنیا آمد. تولد او مصادف با اولین انقلاب مسلحانه فلسطین علیه استعمار انگلیس و سیاست علنی مهاجرت صهیونیست‌ها بود. پدرش در پنج سالگی فوت کرد و مادرش سعده عبدالله الحبیل سرپرستی او را بر عهده گرفت.

نظامیان صهیونیست سال ۱۹۴۸ روستای وی را ویران کردند. احمد یاسین در نوجوانی هنگام بازی با همسالان خود در ساحل دریای غزه از ناحیه مهره‌های گردن دچار شکستگی شد که منجر به فلج شدنش شد.

احمد برای تحصیل به مصر رفت و در دانشگاه الازهر تحت تأثیر گروه اخوان المسلمین قرار گرفت و کتاب‌های رهبران آن را خواند و با افکار آنها آشنا شد و پس از بازگشت به نوار غزه، خود را وقف فعالیت های فرهنگی و شروع به برقراری ارتباط با جوانان کرد.

او مساجد را مرکز وکالت و مددکاری اجتماعی قرار داد و دروس را برای مردان و زنان و نیز کودکان اختصاص داد و در مساجدی که رفت و آمد داشت برای حمایت از نیازمندان صندوق حمایتی تأسیس کرد. جوانان زیادی تحت تأثیر استعداد سخنوری و شیوه موعظه‌اش دور او جمع شدند و او به مشهورترین خطیب غزه تبدیل شد و شهرتش به همه شهرها و روستاهای باریکه رسید.

شیخ احمد جنبش اسلامی را در غزه تأسیس کرد و با اخوان المسلمین در اردن مرتبط بود. وی همچنین در سال ۱۹۷۶ جمعیت اسلامی را تأسیس کرد که در زمینه ورزش و آموزش اندیشه های اسلامی به جوانان فعال بود و فعالیت های آن از جمله سمینارها، سخنرانی های مذهبی و سفرها مورد استقبال جوانان قرار گرفت.

او در سال ۱۹۸۲ اولین هسته‌های مقاومت نظامی را در نوار غزه تأسیس کرد و با کمک مالی طرفدارانش ه سلاح تهیه کرد و به جوانان آموزش داد.

در سال ۱۳۶۳ به اتهام حمل سلاح دستگیر شد، اما یک سال بعد در تبادل اسرا آزاد شد تا به کار وکالت و رهبری مقاومت نظامی بازگردد و با وقوع انتفاضه اول تصمیم گرفت وارد مرحله جدیدی از مقاومت شود. اشغال از طریق اقدام مسلحانه، تظاهرات و ایجاد یک سازمان جدید.

تأسیس جنبش حماس

احمد یاسین گروه از جوانان برای تشکیل یک سازمان اسلامی برای مقاومت در برابر اشغالگری رژیم صهیونیستی و تلاش برای آزادی فلسطین به توافق رسید و آن را جنبش مقاومت اسلامی (حماس) نامید.

در ۱۰ دسامبر ۱۹۸۷، با وقوع اولین انتفاضه فلسطین، جلسه ای در خانه شیخ یاسین در نوار غزه با حضور شش تن از برجسته ترین چهره‌های اسلامی فلسطین به نام های دکتر عبدالعزیز الرنتیسی، شیخ صلاح شحاده، دکتر ابراهیم الیزوری، مهندس عیسی النشر، محمد شمع و عبدالفتاح دخان به این نتیجه رسیدند که انتفاضه فرصتی برای ورود به مرحله جدیدی در مقاومت در برابر اشغالگری و اقدام مسلحانه است.

در ۱۴ دسامبر اولین بیانیه جنبش "حماس" منتشر شد که در آن از مردم فلسطین خواست تا در برابر اشغالگری رژیم صهیونیستی مبارزه کنند.

دستگیری و زندگی در زندان

دستگاه‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۷۰ مکرراً او را احضار کرد و در سال ۱۹۸۴ بازداشت کردند. وی به ۱۳ سال زندان محکوم شد. در سال ۱۹۸۵ به عنوان بخشی از تبادل زندانیان آزاد شد. او بار دیگر در اردیبهشت ۱۳۶۸ دستگیر شد، کیفرخواست صادر شد و توسط دادگاه نظامی به حبس ابد محکوم شد.

گردان های عزالدین قسام به عنوان بخشی از قرارداد تبادل اسرا با مسئولان رژیم اشغالگر در ازای آزادی یک نظامی اسرائیلی که در دسامبر ۱۹۹۲ اسیر شده بود، پیشنهاد آزادی او را دادند، اما تل آویو این پیشنهاد را رد کرد.

چندین تلاش دیگر برای آزادی او انجام شد، تا اینکه این امر در اکتبر ۱۹۹۷ در مبادله بین اردن و رژیم صهیونیستی محقق شد، جایی که او در ازای تحویل دو مامور موساد که پس از تلاش نافرجام برای ترور خالد مشعل عضو رئیس سابق دفتر سیاسی حماس، آزاد شد.

نگرش شیخ

شیخ احمد یاسین، جهاد و مقاومت را تنها راه رهایی فلسطین از اشغال رژیم صهیونیستی می‌دانست و بر ضرورت آماده‌سازی ملت، کادرسازی و هدایت آگاهی مردم قبل از جهاد نظامی تأکید می‌کرد.

وی معتقد است فلسطین تنها مسئله فلسطینی ها نیست، بلکه مسئله همه مسلمانان است، بنابراین معتقد است که آزادی آن بدون دستیابی به رنسانس جامع اسلامی محقق نمی شود.

او معتقد بود توافق اسلو برای مردم فلسطین نتیجه نداشت، بلکه به علت همکاری امنیتی میان تشکیلات خودگردان فلسطین و اشغالگران، که علیه همه کسانی که می خواستند در برابر آن مقاومت کنند، منجر به از هم پاشیدگی وحدت آنها شد.

شیخ یاسین معتقد بود که حماس بیش از همه از این هماهنگی متاثر شد، زیرا راه را بر گروه‌های نظامی بسته و دشوارتر کرده.

بازداشت خانگی

تشکیلات خودگردان فلسطین حبس خانگی را برای احمد یاسین به علت مخالفت او با مواری اعمال کرد. در سال ۱۹۹۸ در حصر خانگی قرار گرفت.

در دسامبر ۲۰۰۱، به عنوان بخشی از یک تلاش گسترده برای محدود کردن فعالیت سران جنبش حماس، حبس خانگی بر او تحمیل شد که منجر به درگیری بین تعدادی از افرادی شد که در اطراف خانه او جمع شده بودند. برای شکستن اجازه اقامت و نیروهای امنیتی این اداره، و منجر به شهادت یک فلسطینی و زخمی شدن ده‌ها نفر شد.

تلاش های نافرجام برای ترور

احمد یاسین مورد سوء قصدهای ناموفق متعددی قرار گرفت که اولین آنها در ماه رمضان ۲۰۰۲ در مسجد الرحمه در منطقه الصبرا بود که هدف بالگردهای اشغالگران قرار گرفت.

دومی در ۶ سپتامبر ۲۰۰۳ بود که هلیکوپترهای صهیونیست‌ها او را در حالی که در یک ساختمان مسکونی در غزه بود که همراه با اسماعیل هنیه بود، هدف قرار دادند که منجر به جراحات جزئی در بازوی راست و دست راستش شد.

در همان سال آمریکا در دوران جورج دبلیو بوش - نام شیخ احمد یاسین را در فهرست تروریست‌ها قرار داد.

پیش بینی زوال رژیم صهیونیستی:

شیخ احمد یاسین بر این باور بود که ملت فلسطین توان خود را باز خواهد یافت و نیروهای مقاومت دیگر در پی کدایی صلح با رژیم صهیونیستی نخواهند رفت، بلکه در پی جنگی خواهند بود، که آزادی فلسطین در آن رقم بخورد او همواره تاکید داشت، رژیم صهیونیستی رفتنی است.

او در گفتگویی زوال رژیم صهیونیستی را پیش بینی کرده بود، شیخ احمد گفت: رژیم صهیونیستی بر ظلم و غصب زمین دیگران پایه گذاری شده، بر اساس معتقدات ما چنین رژیم های ماندگار نیست، من تاکید می کنم اسرائیل در سال ۲۰۲۷ وجود نخواهد داشت.

شهادت
سرانجام شیخ احمد یاسین در ۲۲ مارس ۲۰۰۴ هنگام خروج از مسجد پس از اقامه نماز صبح به شهادت رسید. عملیات ترور زیر نظر آریل شارون نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی بود.

در حالی که شیخ احمد یاسین روی ویلچر نشسته بود بالگرد آپاچی ارتش رژیم صهیونیستی سه موشک به سمت وی ‌شلیک کرد و در سن ۶۸ سالگی به شهادت رسید.